Dummy

مانگای هاناکو کون وابسته به توالت رو تا یه جاهاییش خوندم و عمیقا حسرت خوردم چون انیمه اش می‌تونست خیلی بیشتر چیز میز داشته باشه یا حداقل فصل دو داشته باشه •-• اگه انیمه‌اش رو دیده باشید می‌دونید چطوری تموم شد دیگه ...

حالا که مانگاشو تا به جاهایی خوندم می‌خوام نظرم رو راجع به بهضی شخصیتا بگم:

نه‌نه یاشیرو : در کل دختر خوبیه ها اما اینکه همش دنبال شاهزاده و یه دوست پسر و ایناس یکم کرینجه برام. خیلی از دختر انیمه ایا همینطوری لطیف مطیفن اما به موقعش شجاع و.. می‌شن ایشونم همینه یه جورایی. از ده بهش ۶ می‌تونم بدم. 

اون پسر جنگیره که اسمش یادم میره هی : تو انیمه انگار علاقه پیدا می‌کنه به میتسوبا اما اینجا مثل اینکه اینطوری نیست و از یاشیرو خوشش میاد؟! نمیدونم دقیق ولی از اینش خیلی خوشم نمیاد کاش علاقش جزئی باشه. اینکه کم کم با هاناکو اوکی می‌شه رو دوست دارم. اگه یکم بیشتر مفید واقع بشه هم خیلی بهتره! میخوام یه طوری باشه که بعدا که تموم شد مثلا بگیم آره ارزش داشت یه چیز جدا راجع بهش بنویسه نویسنده یا همچین چیزی. 

تسوکاسا: این بشر عوضیه ولی اونطوری نیست که جدی بخوای به مردنش فکر کنی. وقتی نگاش میکنی می‌گی کاش با هاناکو مثل دو تا برادر عادی بودن:( ولی چیز زیادی نفهمیدم ازش هنوز جز اینکه آرزوی آدمای مرده رو برآورده میکنه مثل میتسوبا و اینکهیه جورایی سایکو میزنه :| 

بغل‌های بیشتری می‌خوام از این مانگا. هاناکو حس می‌کنم بغل کننده خوبیه UwU

مامان بابام دارن دیوونم می‌کنن. هی می‌گن برو خالی بنداز اصلا مهرش بخوره تو شناسنامت برای آیندت و بلاه بلاه بلاه. چرا دست از سرم بر نمی‌دارن :|  

به نظرتون واقعا نیازه؟ چه خاکی تو سرم بریزم؟

الان قسمت ۷ هم اتاقی من یه گومیهوئه رو تموم کردم و یه چیزیش خیلی به دلم نشست. اوروشین به دختره می‌گه :

برات آرزو کردم هیچوقت بیخیال چیزایی که می‌خوای نشی...

خیلی قشنگ بود نه؟ چون فکر کنم بعضیامون یا حتی اکثرمون بدونیم چه حسی داره وقتی که برمی‌گردی به قبل می‌بینی یه سری چیزا بودن که می‌خواستی انجام بدی ولی الان دیگه حوصله/ توان اونا رو نداری:` 

عمیقا دلم می‌خواد از این بعد بقیه در کنار بقیه دعا/ آرزوهایی که برام می‌کنن این مورد رو هم لحاظ کنن '-' خودمم سعی می‌کنم همین کارو کنم. 

اگه مای هیرو بدون نشون دادن دوستی و همکاری دکو و کاچان (دیدید چطور میگه کاچّان؟ خودااا) تموم بشه سر به بیابون می‌ذارم. تازه میخوآم شاهد به هم رسیدن دنکی (درست گفتم اسمشو)؟ و جیرو هم باشم 🤧

آقا ولی آل مایت به وضوح کلاس  A رو بیشتر دوست داره ها! یکم دلم برای کلاس B می‌سوزه. تازه به نظرم این انیمه پتانسیل اینو داره که رو تقریبا تک تک بچه ها یه تمرکزی کنه و در کل کلی جا داره برای قسمتا و فصلای بیشتر. 

اگه تو این دنیا میبودین دلتون میخواست کوسه اتون چی باشه؟ من خودم هنوز بهش فکر نکردم کامل ولی چون آدم ترسواییم احتمالا نمیخواستم تو رشته قهرمانی باشم دلم میخواست اون یکی رشته برم. اگه قرار بود شخصیتم عوض بشه اونوقت دلم میخواست تو رشته قهرمانی باشم. تازه احتمالا رو کیریشیما یا دنکی کراش میزدم😂 (بعد از سان شاینمون البته ^-^) 

فکر کنم دو روز پیش با خواهرم دیدیمش. من یک و دوش رو قبلا دیده بودم و اون موقع بیشتر می ترسیدم تا الان. ولی خوب بود! ما فیلم راخبه رو هم دیده بودیم و این نسبت بهش خیلی بهتر بود خیلییی! ولی در کل فیلمای ترسناک تو سن پایینتر بیشتر می تونه بترسوندت تا الانا ولی حالم جا اومد با دیدنش.

تازه بعدش رفتم سرچ کردم ببینم می تونم فیلمای مربوط به جنگیری و... واقعی اد و لورن واقعی رو پیدا کنم یا نه بعد تو یوتوب یه فیلمی بود که لورن خدابیامرز وقتی زنده بود کلکسیون وسایلی که جمع کرده بودن رو نشون می داد بعد رسید به یه عروسکی (فکر کنم آنابل بود) گفت من که نگاهش نمی کنم (منظور خیره شد بود) ولی فیلمبردار قشنگ دوربین رو نگه داشت جلوی صورت عروسکه :| کامنتاش عالی بودن نوشت هبودن خدا من و همه کسایی که این فیلم رو دیدن حفظ کنه و... 

هیچ چیزی راجع بهش نمی گم نه خلاصه نه اسپویل فقط امیدوارم سری فیلمای بیشتری ازش ساخته بشه :)

بعضی وقتا با خودم فکر می‌کنم به حرفایی که به بقیه زدم و یهو بومممم..! متوجه می‌شم که حرفم یه معنی دیگه می‌تونسته داشته باشه و نکنه طرف اون معنی رو برداشت کرده؟! یا حتی خودم یه وقتایی نمی‌فهمم طرف چی می‌گه بعدا فهمیدم!! کاش اینقدر خنگول نباشم تیتزنیکرتابوبن

چند روز پیش تو حال دراز کشیده بودم رو به پنجره آسمون معلوم بود (آبی و بدون هیج ابری) و بالای درختا...خیلی قشنگ بود من تو حالت همون دراز کشیده درحالی که خیلی خوابم میومد چند تا عکس گرفتم و میخواستم به مامانم بگم مامان ببین چه قشنگه آسمون ولی خوابم برد و یادم رفت کلا :| 

همینطوری خواستم این دوتا مطلب رو بنویسم اینجا و در آخر به دو نکته دیگه هم اشاره کنم اول اینکه این دنیا یه اجرای  D-2 (کل آهنگاش مخصوصا people) رو بهم بدهکاره و دوم اینکه پسرای تی اکس تی رو دوست دارم مخصوصا آهنگاشونو. در آخر شمارو با این تنها می‌ذارم : 

من حس می‌کنم اونطور که باید به این آهنگ توجه نشده در صورتی که از خیلی از آهنگای دیگه که کلی رکورد زدن و خواننده هاشون طرفدارای زیادی دارن (میترسم یه کلمه اسم بیارم از در و دوار فندومشون ببارن پارم کنن) بهتره. لطفا به این اهنگ عشق بدین :

کلی منتظر اجرای دچیتا بودم که وسطش قطع شد! (از ته دل عر زدن)

می‌دونید اونایی که ریپورت می‌کنن خیلی نامردن. خب اگه ما می‌تونستیم حتما می‌خریدیم بلیط رو چون بی تی اسو دوست داریم اما حتما نشده دیگه! ما همه جوره حمایت می‌کنیم ازشون شما چرا کاسه داغتر از آش می‌شید 🤨

بگذریم. چند ساعت پیش داشت حال و هوای تابستون می‌گرفت منو اما هر با سخت یادم میاد که کلی فیلم های ضبط شده و درس دارم و امتحانا هنوز حتی شروع هم نشدم و عذاب وجدان می‌گیرم. تصمیم دارم اگه بشه برم کتابخونه اما مثل اینکه بسته هستن. آیگووو '-' تازه تابستونم مثل قبلنا نیست که! تا آخرای تیر که امتحانامه بعد هم تصمیم دارم درسامو مرور کنم چون از ترمای پیش چیزی بلد نیستم. 

خودمو به خاطر یه موضوعی سرزنش می‌کنم ولی آخه از یه چیزی می‌ترسم. هعی.

چه حسی داره بفهمی کسایی که خاطرات خوبت باهاشونو تا سالها نگه داشتی شاید اصلا اسمتم به زور یادشون مونده باشه؟ یا خیلی راحت می‌تونن فراموشت کنن؟ چون من از یکی از دوستام شنیدم که گفت می‌تونه اینکارو بکنه و خدایا من نمیگم آدما چرا اینطورین خب؟ ولی چرا من باید برام مهم باشه؟! چرا به خاطرش باید گریم بگیره؟

بهم بگید که شما هم تو ذهنتون خودتونو تو موقعیت‌های مختلف قرار می‌دین و به اصطلاح سناریو‌های فیک می‌سازید‌ 🙄 می‌دونم تنها نیستم پس بیاین بگید چه چیزایی می‌سازید :]