Dummy

من می‌خوام تبدیل به یه دوست نزدیک به یکی بشم ولی می‌دونم آسون نیست. من نمی‌تونم مثل یکی دیگه بشم برای کسی و این بعضی وقتا حس حسادت بدیو میاره سراغم! چقدر باید بگذره که آدم عاقل و بالغی بشم؟ ولی آخه من نمی‌خوام آدم بزرگ شم. 

اااا می‌دونید تو کشورای دیگه مردم می‌رن مست می‌کنن ولی ما باید تو هوشیاری تحمل کنیم بعضی چیزا رو هوففف.. به این فکر می‌کنم که مثل کی دراما الان تو کره می‌بودم می‌رفتم سوجو می‌زدم بعد مست می‌شدم پیام می‌دادم به فک می‌گفتم چرا من نمی‌تونم اون دوست نزدیکت باشم؟؟ چرا خیلی حرفا رو به من نمی‌زنی؟ و کلی غر غر بعد فردا صبحش پا می‌شدم می‌زدم تو سر خودم می‌گفتم چیکار کردیییی 😨 

خب ولی تو ایرانم و مشروب و ... تو فاز من نیست اصلا پس اینجا یکم غر می‌زنم 😂 نمیخوام دوستمو از دست بدم می‌دونم که پیدا کردن همچین کسی سخته وقتی دوست خوبی پیدا می‌کنی باید سفت بچسبیش :) 

با خودم می‌گم کاش قبلا بیشتر باهاش حرف می‌ زدم و خودمو نمی‌کشیدم کنار. باکا باکا باکااااا 

خیلی به یه سری چیزا فکر نمی‌کنم چون میدونم بد گند زدم. مثلا اینکه به خودم نگاه می‌کنم می‌گم هی اصلا تو تو این رشته چیکار می‌کنی؟ هی ۱۹ سالته چی بلدی چه چیز مفیدی در تو وجود داره الان؟! چرا هنوز نمی‌تونی عین آدم با خانواده‌ات صحبت کنی؟ و بعد می‌خوام های های گریه کنم به حال و روزم و حرصم می‌گیره. 

یه دوستی دارم که اینجا فک صداش می‌زنم. فک برای من دوست خاصیه. از قبلا می‌شناسمش و یه مدتی با هم حرف می‌زدیم بعد یه مدتی کلا خبری نداشتیم از هم ولی الان دوباره حرف می‌زنیم. بعضی وقتا فکر می‌کنم شاید حتی برای من بیشتر از یه دوسته اینقدر که عزیزه. دلم میخواد بیشتر ازش بدونم اگه در حال انجام کاری باشم پیام بده وقتمو باز می‌کنم که جواب بدم بهش‌. حس خیلی یه جوری بهم دست می‌ده از دست خودم عصبانی می‌شم و می‌دونم در آینده برمی‌گردم می‌گم چه کردی؟ چقدر ضایع‌ هستی!  

یعنی ببین منی که برای اینکه حرف کم نیاد و فضا چیز نشه نگرانم خودم وقتی با فک حرف می‌زنم حرف می‌تراشم و سر صحبت باز می‌کنم. دریای حماقت ساحل ندارد واقعا •-•