Dummy

من فهمیدم چرا این حس در من هست که دوست دارم زبان های محتلف یاد بگیرم. به بخشیش به این برمیگرده که دوست دارم پز بدم باهاش (خدایا گفتن این خیلی منو خجالتزده میکنه) 

ذوست دارم بتونم به یه زبان دیگه بنوبسم مقلا گاهی که میخوام چیزی بگم یا بتوبسم که کسی نفهمه به اون زبان باشه

از طرفی هم میترسم که دیر بشه و من خنگ بشم و دیگه یاد نگیرم. میدونم واقعا نگرانی به درد نخوری هست ولی از همه اینا واهمه دارم و در آخر میترسم که شروع کتم. یه جورایی به خودم میگم نه بابا من نمیتونم. ولی جدی دوست دارم زبان های مختلف بلد باشم قطعا پز دادن بخش بزرگی از دلیلمه ولی همش نیست. نمیدونم باید چیکار کنم یا چجوری بهش غلبه کنم. یه شونصد باری ژاپنی رو شروع کردم و هر دفعه یه چیزی مانعم میشه ادامش بدم. انگار یه صدایی تو ذهنم میخواد دائم منو بکوبه: تو؟ نه بابا تو رو چه به یادگیری ژاپنی حالا انگلیسیتو کامل کن...بابا ژاپنی سخته زبان از این بدتر نبود؟ و....