Dummy

من فهمیدم چرا این حس در من هست که دوست دارم زبان های محتلف یاد بگیرم. به بخشیش به این برمیگرده که دوست دارم پز بدم باهاش (خدایا گفتن این خیلی منو خجالتزده میکنه) 

ذوست دارم بتونم به یه زبان دیگه بنوبسم مقلا گاهی که میخوام چیزی بگم یا بتوبسم که کسی نفهمه به اون زبان باشه

از طرفی هم میترسم که دیر بشه و من خنگ بشم و دیگه یاد نگیرم. میدونم واقعا نگرانی به درد نخوری هست ولی از همه اینا واهمه دارم و در آخر میترسم که شروع کتم. یه جورایی به خودم میگم نه بابا من نمیتونم. ولی جدی دوست دارم زبان های مختلف بلد باشم قطعا پز دادن بخش بزرگی از دلیلمه ولی همش نیست. نمیدونم باید چیکار کنم یا چجوری بهش غلبه کنم. یه شونصد باری ژاپنی رو شروع کردم و هر دفعه یه چیزی مانعم میشه ادامش بدم. انگار یه صدایی تو ذهنم میخواد دائم منو بکوبه: تو؟ نه بابا تو رو چه به یادگیری ژاپنی حالا انگلیسیتو کامل کن...بابا ژاپنی سخته زبان از این بدتر نبود؟ و....

عجب ۱۴۰۳ ای پسر !

از گواهینامه گرفتن میترسیدم، رفتم تو دلش

از تراپی رفتن میترسیدم، دان

از عمل کردن چشمام و دماغم میترسیدم، یوهو... تمام!

تازه موهامم کراتین کردم و در واقع یکمی هم وزن کم کردم که وزن کم کردنه از اهداف اول سالم بود. 

از لحاظ کاری امسال سالی بود که تو محیط کارم چیزای مختلفی رو تجربه کردم. استرس ترس خوشحالی احساس افتخار به خودم و حس دویدن برای یادگرفتن بیشتر و خوشحال کردن خودم. 

حالا نمیگم روزای بد نداشت. چرا داشت ولی چیزای جدید بیشتر داشت مثلا علاوه بر چبزای بالا من برای اولین بار جیگر پیچ، کوهان و خوش گوشت خوردم. همیشه فقط جیگر خالی میخوردم اما امسال اینارو خوردم خیلی باحال بود. امسال بعضییییی وقتاش حس کردم که وای بزرگسالی چه خوبه (خیلی کما خیلی کم)

دوست ندارم احساسات و مواقعی که حالم خیلی بد بود رو بنویسم. فطعا همه چی گل و بلبل نبوده ولی دوست دارم چیزای مثبت رو ثبت کنم. 

انیمه ای که ازش خیلی خوشم اومد؟ پاندورا هارتز (قلب های پاندورا) 

اندینگ انیمه ای که دوست داشتم؟ اندینگ انیمه دورورو ۲۰۱۹ اسمش sayonara gokko  هست

با تشکر فراوان از فلوکستین، آسنترا و متفورمین D: